(2/4) Werken op de Intensive Care

Niet alle patiënten worden bij ons in slaap gebracht om alle functies van het lichaam over te nemen. Wanneer de patiënt geen beademing nodig heeft maar wel veel zuurstof of na een (on) geplande operatie komen ze ook op de intensive care. Angstige ogen die je aankijken en het verdriet van de patiënt en familie, het raakt mij en mijn team. Fantastische specialisten, fysiotherapeuten, diëtistes, mijn collega-verpleegkundigen, noem maar op, met z’n allen hebben we één taak op zo’n moment. Dat gevoel, dat we het samen doen, dat is fantastisch. Aan één blik hebben we genoeg. We zijn goed op elkaar ingespeeld.

Zien als persoon, niet de zuster in pak

Alles wat in onze macht ligt hebben we gedaan om de periode rondom COVID-19 goed door te komen. In volledig beschermde kleding deden we ons werk, wat ons vrijwel onherkenbaar maakte. We maakten daarom naamkaartjes met foto zodat de patiënten ons zouden blijven zien als een persoon, niet als die zuster in een pak. Ik vond het erg moeilijk dat de patiënt geen familielid kon ontvangen. Zoals iedereen weet is niks belangrijker en fijner dan dat belangrijke personen in je omgeving aanwezig zijn op dit soort momenten om je te steunen. Dat dit niet kon raakte mij heel erg. Inmiddels zijn deze regels aangepast en kan de patiënt gelukkig wel bezoek ontvangen binnen een bepaalde tijd en niet te lang. Mits het bezoek zich aan de maatregelen en voorschriften houdt.